Filistinliler toprak sattı mı? İşte belgeleri!

Filistin’deki Yahudi toprak satın alımı, 1880’lerden İsrail Devleti’nin 1948’deki kuruluşuna kadar Yahudilerin Osmanlı ve Zorunlu Filistin’de toprak edinmesiydi. Filistinliler toprak sattı mı? İşte belgeleri!

Orbit – Bu tür açık ara en büyük düzenleme Sursock Satın Alımı olarak biliniyordu . 1 Nisan 1945 itibarıyla Yahudiler Filistin topraklarının %5,67’sine sahip olmuştu. [2] [3] [4] Arka plan Nahiyeye göre Filistin tarım arazisi mülkiyeti (1945) 19. yüzyılın sonlarına doğru Siyonist hareketin yaratılması birçok Avrupalı ​​Yahudinin Filistin’e göç etmesiyle sonuçlandı . 1880’lerin sonları ile 1930’lar arasındaki arazi alımlarının çoğu , “Kuzeyde Acre ve güneyde Rehovoth, Esdraelon (Jezreel) ve Ürdün Vadileri ve daha az ölçüde Celile’de” dahil olmak üzere kıyı düzlük bölgesinde bulunuyordu. [5] Göç, Filistin’i ekonomik, sosyal ve politik olmak üzere birçok yönden etkiledi. [ kaynak belirtilmeli ] Talmud , İsrail topraklarına yerleşmenin dini görevinden bahseder .

Aynı zamanda Şabat’ın kazanılması ve yerleşmesini ilerletmek için Şabat’ın yerine getirilmesine ilişkin belirli dini kısıtlamaların kaldırılmasına da izin veriyor . [7] Arazi alımları Filistin’deki arazi satın alımlarını finanse etmek için KKL toplama kutuları 1904’ten itibaren Yahudiler arasında dağıtıldı 19. yüzyılın ilk yarısında hiçbir yabancının Filistin’de arazi satın almasına izin verilmiyordu. [ kaynak belirtilmeli ] Bu, 1856’ya kadar resmi Osmanlı politikasıydı ve 1867’ye kadar da uygulamadaydı. [8] Siyonist hareketin ulusal emelleri söz konusu olduğunda , Osmanlı İmparatorluğu , Filistin’de Yahudilerin kendi kendini yönetmesi fikrine, kaybedebileceği korkusuyla karşı çıktı.

Yakın zamanda diğer bölgeleri çeşitli Avrupalı ​​güçlere kaptırdıktan sonra Filistin’in kontrolü. Aynı zamanda Yahudilerle de sorun yaşadı, çünkü birçoğu imparatorluğun çöküşünü isteyen Rusya’dan geliyordu. [9] 1881’de Osmanlı hükümet idaresi (Babıali ), yabancı Yahudilerin Filistin dışında Osmanlı İmparatorluğu’nun herhangi bir yerine göç edip yerleşebileceklerine karar verdi ve 1882’den 1918’deki yenilgiye kadar Osmanlılar Yahudi göçünü ve toprak satın alımlarını sürekli olarak kısıtladı.

Filistin’de. [9] 1892 yılında Osmanlı hükümeti, Osmanlı vatandaşı olsalar bile Filistin’deki Yahudilere toprak satışını yasaklama kararı aldı. [10] Bununla birlikte, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında, Filistin Yahudi Kolonizasyon Derneği (PJCA), Filistin Arazi Geliştirme Şirketi ve Yahudi Ulusal Fonu gibi kuruluşlar aracılığıyla birçok başarılı arazi satın alımı gerçekleştirildi . Yahudi hahamlar Arap bir toprak sahibinden arazi satın alıyor, 1920’ler. 1858 tarihli Osmanlı Arazi Kanunnamesi, “Beyrut, Şam ve daha az ölçüde Kudüs, Yafa ve diğer nahiye başkentlerinin nüfuzlu ve zengin aileleri tarafından Suriye ve Filistin’de geniş arazilere el konulmasını ve bunların Türkiye’de tescil edilmesini sağladı.”

bu ailelerin adlarının tapu kayıtlarında yer alması”. Filistinli Amerikalı antropolog Nasser Abufarha’ya göre, “1858’de Osmanlı Otoritesi, toprağın mülkiyet haklarını sabitlemek için tabu yasasını çıkardı. Toprak sahiplerine, mülklerini tapu kütüğüne kaydetmeleri talimatı verildi. Tabuya, Fellahinler tarafından direnildi. Topraklarını tescil ettirmeyi iki ana nedenden dolayı toplumlarına yönelik bir tehdit olarak gördüler: 1) ekili alanlar ardh ameriyeh (Emarit’in toprakları) olarak sınıflandırıldı ve vergilendirildi. Kayıtlı verimli toprakların sahipleri bu topraklar üzerinde vergi ödemek zorunda kaldılar 2) Taslağın amacına uygun olarak Türk Ordusu tarafından tapu sicilindeki veriler kullanılmıştır.

Tescilli arazi sahipleri genellikle Rusya’da Türk Ordusu ile savaşmak üzere askere alınmıştır.”  1918’de İngilizlerin Filistin’i fethinden sonra askeri yönetim Tapu Sicilini kapattı ve her türlü arazi satışını yasakladı. Kayıt 1920’de yeniden açıldı, ancak spekülasyonu önlemek ve Fellahinlerin geçimini sağlamak için, 300 dönümden fazla arazinin veya değeri 3000 Filistin poundundan fazla olan arazinin, Filistin Meclisinin onayı olmadan satışını yasaklayan bir ferman çıkarıldı. Yüksek Komiser. 1880’lerden 1930’lara kadar, Yahudi arazi alımlarının çoğu kıyı ovasında, Jezreel Vadisi’nde , Ürdün Vadisi’nde ve daha az ölçüde Celile’de yapıldı. Bunun nedeni ucuz ve kiracısı olmayan arazilerin tercih edilmesiydi.  Bu alanların seyrek nüfuslu olmasının iki ana nedeni vardı. Birinci neden, 17. yüzyılda kırsal kesimdeki Osmanlı gücünün azalmaya başlamasıyla birlikte birçok insanın Bedevi kabilelerine karşı koruma sağlamak için daha merkezi bölgelere taşınmasıydı.

Kıyı ovalarının seyrek nüfuslu alanlarının ikinci nedeni ise toprak türüdür. Kum tabakasıyla kaplı toprak, Filistin’in temel ürünü olan mısırın yetiştirilmesini imkansız hale getiriyordu.  Sonuç olarak bu alan işlenmemiş ve az nüfuslu kalmıştır.  “Yahudilerin genellikle toprak satın aldıkları bölgelerdeki Arap nüfusunun az olması, Yahudilerin, Arap kiracıların kitlesel yer değiştirmesine ve tahliyesine yol açmadan satın alma işlemlerini gerçekleştirmelerine olanak sağladı”. 1930’larda arazilerin çoğu arazi sahiplerinden satın alındı. Yahudilerin satın aldığı toprakların yüzde 52,6’sı Filistinli olmayan toprak sahiplerinden, yüzde 24,6’sı Filistinli toprak sahiplerinden, yüzde 13,4’ü hükümetten, kiliselerden ve yabancı şirketlerden ve yalnızca yüzde 9,4’ü Fellaheen’den (çiftçiler) satın alındı. [14] 31 Aralık 1944’te Filistin’de büyük Yahudi şirketlerinin ve özel mülk sahiplerinin sahip olduğu 1.732,63 dönümlük arazinin yaklaşık %44’ü Yahudi Ulusal Fonu’nun elindeydi . Aşağıdaki tablo, 31 Aralık 1945’te büyük Yahudi Şirketlerinin Filistin’deki toprak mülkiyetini (kilometrekare cinsinden) göstermektedir.

  Filistin Kraliyet Komisyonu Raporu, Temmuz 1937 [18] Ekonomik etki “Sebze alanlarını narenciye bahçelerine dönüştürmek” amacıyla arazi satan Fellahin, dünya pazarlarına ve deniz taşımacılığının varlığına bağımlı hale geldi. Dünya pazarında narenciye talebindeki azalma veya ulaşım araçlarının konak otele gelen escort eksikliği, ekonomik durumu ciddi şekilde tehlikeye attı. bu insanlardan”. [5] Nüfus üzerindeki etkisi Kalkınma Direktörü Lewis French, 1931’de topraksız Arapların bir kaydını oluşturdu. [19] 3.271 başvurandan yalnızca 664’ü kabul edildi ve geri kalanı reddedildi. [19] Porath, Fransızların “topraksız Arap” tanımının kendi bornova rus escort topraklarını satanları, başka yerlerde toprak sahibi olanları, o zamandan beri başka topraklarda kiracı olanları hariç tutması nedeniyle yerinden edilen Arapların sayısının oldukça daha fazla olabileceğini öne sürüyor. yoksulluk ya da borç nedeniyle ekim yapamayanlar ve çiftçi olmayan ancak çiftçilik ya da işçi gibi meslekleri olan yerinden edilmiş kişiler. [19] karşıyaka escort bu metni yeniden yaz